بیماری های مشابه

بیماری «کوتیس مماراتا تلانژکتاتیکا مادرزادی» (Cutis marmorata telangiectatica congenita) در هنگام تولد با علائمی از جمله کوتیس مماراتا پایدار، تلانژکتازی‌های عروقی و گاهی زخم‌ها (ulcers) ظاهر می‌شود. این اختلال نادر است و در سال اول زندگی بهبود می‌یابد و سپس به تدریج و با سرعت کمتری پیشرفت می‌کند. برخی نوزادان ممکن است ناهنجاری‌های مرتبطی داشته باشند که شامل ناهنجاری‌های اسکلتی-عضلانی، ناهنجاری‌های عروقی و لکه‌های شرابی (port-wine stains)، نقص‌های قلبی، نقص‌های عصبی، گلوکوم و سایر ناهنجاری‌های چشمی می‌باشد. هیپوتروفی (hypotrophy) اندام مبتلا شایع‌ترین یافته همراه است.

واسکولوپاتی لیودوئید (Livedoid vasculopathy) که به عنوان واسکولیت لیودوئید (livedoid vasculitis) نیز شناخته می‌شود، با پورپورای رتيفورم یا زخم‌هایی بر روی پاها همراه است که ممکن است به آتروفی بلانش (atrophie blanche) پیشرفت کند. واسکولوپاتی لیودوئید ناشی از انسداد عروقی میکروجریان‌های پوستی است که به صورت هیالینیزاسیون عروق و تشکیل ترومب‌های فیبرینی در بررسی‌های هیستوپاتولوژیک ظاهر می‌شود. این بیماری نادر است و شیوع آن به میزان ۱ در ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در سال تخمین زده می‌شود و در ماه‌های تابستان و دوران بارداری افزایش می‌یابد. این بیماری عمدتاً بزرگسالان جوان تا میانسال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، با میانگین سنی شروع بین ۳۰ تا ۵۰ سال و نسبت ابتلای زنان به مردان ۲ تا ۳ به ۱ است.

پلی‌آرتریت ندوزا (PAN) به واسکولیت نکروزان سیستمیک در شریان‌های با اندازه متوسط و گاهی کوچک اشاره دارد. علت دقیق آن ناشناخته است، اما احتمالاً شامل رسوب کمپلکس‌های ایمنی، آنتی‌بادی‌های خودایمنی، واسطه‌های التهابی و مولکول‌های چسبندگی می‌شود.

لیدو رتیکولاریس (LR) یک واکنش شایع عروقی است که با تغییر رنگ شبکه‌ای (مشبک) در اندام‌ها و تنه مشخص می‌شود. این وضعیت ناشی از کاهش جریان خون به پوست یا اختلال در خروج خون از شبکه وریدی پوستی و رکود خون در این عروق می‌باشد. نواحی تیره و تغییر رنگ یافته نشان‌دهنده تجمع خون بدون اکسیژن هستند. دسته‌بندی‌های اتیولوژیک شامل وازواسپاسم، اختلال عملکرد دیواره عروق (مانند واسکولیت)، و کاهش جریان خون عروقی همانند در هموپاتی‌ها می‌باشد.

این خلاصه به بررسی لوپوس اریتماتوز سیستمیک در کودکان می‌پردازد. لوپوس نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

بیماری بورگر (Buerger disease) که به عنوان ترومبوآنژئیت انسدادی (thromboangiitis obliterans) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال انسدادی عروق کوچک و متوسط است که با استفاده از تنباکو ارتباط نزدیکی دارد و غیر آترواسکلروتیک (non-atherosclerotic) می‌باشد. این بیماری اولین بار در سال ۱۹۰۸ توسط بورگر گزارش شد و در سراسر جهان مشاهده می‌شود، اما شیوع آن در آسیا و خاورمیانه بیشتر است. به ویژه در ژاپن شیوع این بیماری بسیار بالاست. این بیماری معمولاً در مردان بالغ و به ندرت در زنان دیده می‌شود. مکانیسم دقیق بیماری هنوز مشخص نیست. تروما، سرما و آسیب به انگشتان یا اندام‌ها می‌تواند یک اپیزود ایسکمیک (ischemic episode) را تحریک کند.

پاپولوز آتروفیک بدخیم (Malignant atrophic papulosis - MAP) یا بیماری دگوس، یک اختلال نادر انسداد عروقی اولیه است که به صورت پاپول‌های به رنگ رز در نواحی تنه یا اندام‌ها ظاهر می‌شود و به مرور زمان فرورفته و با مرکز سفید چینی و تلانژکتازی (telangiectasia) اطراف بهبود می‌یابد.